Birini çok sevdim. 
Oda sevmişti. 
Belki de sevdi sandım. 
Her neyse... 
Sonra birşey oldu aramız açıldı. 
Bana biraz zaman ver dedi, ben de bekledim.
Geçer dedim, düzelir dedim, sabrettim.
O hiç düzelmedi.
Sonra birgün aklıma geldi, biraz özler gibi oldum.
Okadar çok beklemeşim ki beklerken alışmışım yokluğuna.
Ozaman içinde okadar çok şey kaybetmişim ki..
Meğer mutluluk nasıl birşeydi onu bile unutmuşum yemin ederim.
Yani demem o ki biri senden zaman istiyorsa sakın bekleme, hayatını yoluna koymaya bak.
Çünkü o çoktan kendi yoluna koyulmuş demektir...
Ezgin Kılıç.